15 sierpnia tego roku, w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny nasza parafia obchodziła jubileusz siedemdziesięciolecia sprowadzenia z Wilna do naszej parafii obrazu Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia. Wiele osób zapewne zauważyło, że w ostatnich latach kult Ostrobramskiej Matki w naszej parafii przeżywa renesans. Jednym z wyrazów tego kultu był apel jasnogórski, odśpiewany przed ostrobramskim obrazem w dniu 15 sierpnia tego roku. Wkrótce miało okazać się, że ten jubileuszowy rok zaowocuje kolejnymi szczególnymi wydarzeniami, które na trwałe wpiszą się w historię parafii.

     W związku z koniecznością usunięcia zniszczonego krzyża z ulicy Piaskowej, Ksiądz Proboszcz wystąpił z inicjatywą, aby upamiętnić jubileusz poprzez budowę w bezpośrednim sąsiedztwie dawnego krzyża nowej kapliczki przydrożnej. Miała ona zostać poświęcona Ostrobramskiej Matce Miłosierdzia. Inicjatywę tę podchwyciło męskie koło różańcowe, któremu patronuje Maryja z Ostrej Bramy. Dlatego w sobotę, 3 listopada niewielka delegacja naszej parafii, licząca 10 mężczyzn z koła różańcowego wyruszyła pod opieką Księdza Proboszcza na pielgrzymkę do Ostrej Bramy w Wilnie. Celem pielgrzymki było złożenie hołdu Ostrobramskiej Matce Miłosierdzia, wyrażenie wdzięczności za Jej wieloletnią opiekę nad naszą parafią, prośba o dalszą opiekę oraz przywiezienie obrazu do nowo wybudowanej kapliczki.

      Choć niewielka pielgrzymka składała się z samych mężczyzn, to głębokie religijne przeżycia sprawiły, że niejednemu z panów zawilgotniały oczy. Męska delegacja, jej skład i śpiew, wzbudzały zainteresowanie i szacunek zarówno litewskich Sióstr Służek N.M.P., które gościły pielgrzymów, jak również napotkanych przechodniów pytanych o drogę, czy Litwinów zgromadzonych na modlitwie różańcowej w Ostrej Bramie. Osoby modlące się w tym szczególnym miejscu zaprosiły panów do prowadzenia różańca po polsku, co w wileńskich realiach świadczy o wielkim wyróżnieniu. Dziękczynno błagalne intencje w imieniu całej parafii panowie przedstawiali Bogu przez Niepokalaną również w czasie Mszy św., sprawowanej przez ks. Proboszcza w cudownej, ostrobramskiej kaplicy.

      Podczas pobytu w Wilnie panowie odwiedzili kościół Świętego Ducha, gdzie do niedawna umieszczony był oryginalny obraz „Jezu – ufam Tobie” namalowany przez wileńskiego malarza Eugeniusza Kazimirowskiego według wskazań św. Siostry Faustyny. W tym kościele, wraz z dużą grupą wileńskiej polonii mężczyźni odmówili o godz. 15 koronkę do Bożego Miłosierdzia i uczestniczyli we Mszy św. przed obrazem Jezusa Miłosiernego.
Była też okazja do krótkiej adoracji Najświętszego Sakramentu przed oryginałem wspomnianego wyżej obrazu, który umieszczony jest obecnie (decyzją wileńskiego biskupa) w głównym ołtarzu niewielkiego kościoła, znajdującego się nieopodal kościoła Świętego Ducha.

    Delegacja odwiedziła również wileńską katedrę, gdzie modliła się przed relikwiami wielkiego czciciela Niepokalanej – św. Kazimierza. Panowie zwiedzili także podziemia katedry, które kryją między innymi doczesne szczątki króla Aleksandra Jagiellończyka, Władysława IV oraz żon Zygmunta Augusta - Elżbiety i Barbary Radziwiłłówny. Trudno też było przejść obojętnie obok przepięknej gotyckiej fasady kościoła św. Anny i stojącego tuż obok pomnika naszego narodowego wieszcza – Adama Mickiewicza.

      Nie można było, oczywiście, pominąć cmentarza na Rossie, gdzie znajdują się groby wielu wybitnych i zasłużonych Polaków. Przed zwiedzeniem nekropolii pielgrzymi odwiedzili niewielki cmentarz wojskowy, znajdujący się przed głównym wejściem. Spoczywają tu żołnierze polscy polegli w latach 1919,1920,1939,1944. W tym miejscu znajduje się również mauzoleum, w którym w 1936 roku, zgodnie z wolą Marszałka Piłsudskiego, obok matki złożono jego serce. W tym właśnie miejscu, po odwiedzeniu cmentarza, panowie polecali Bogu w modlitwie różańcowej wszystkich zmarłych, których groby nawiedzili.

      Z wizytą na wileńskim cmentarzu wiąże się smutna refleksja. Nekropolię delegacja nawiedzała w oktawie Uroczystości Wszystkich Świętych, kiedy to groby na polskich cmentarzach pokryte są kwiatami i przyozdobione płonącymi zniczami stanowiącymi symbol pamięci o zmarłych. Na Rossie, na polskich grobach z rzadka można było zauważyć świeże kwiaty lub płonące znicze.

     W czasie całego pobytu w Wilnie panowie, pod przewodnictwem ks. Proboszcza, rozglądali się za możliwością zakupu jak najładniejszego obrazu do kapliczki przy ulicy Piaskowej. Poszukiwania sprawiły, że delegacja mogła choć na krótko, odwiedzić piękny, barokowy kościół św. Piotra i Pawła na Antokolu, w pobliżu którego miał być rzekomo dobrze zaopatrzony sklepik. Jednak ostatecznie obraz został kupiony w ostatniej chwili, już po oficjalnym zamknięciu niewielkiego sklepiku ukrytego na zapleczu kościoła św. Teresy, przylegającego do Ostrej Bramy.

* * *

     Wkrótce po przywiezieniu, poświęcony w Wilnie obraz został umieszczony na swoim docelowym miejscu. W niedzielę, 11 listopada o godzinie 14 została odprawiona przy ulicy Piaskowej Msza św., którą celebrował Ksiądz Proboszcz. Eucharystię poprzedziło poświęcenie nowo wybudowanej kapliczki. W uroczystości wziął udział również ks. Jarosław – opiekun męskiego koła różańcowego. Choć była to pora obiadowa, a pogoda nie rozpieszczała, wydarzenie to zgromadziło wielu parafian, szczególnie z okolic ulicy Piaskowej. Dopisali też panowie z koła różańcowego, a wśród nich wszyscy, którzy pielgrzymowali do Wilna. W tym miejscu należy podkreślić, iż kapliczka została wybudowana staraniem firmy „Polytec-Interior Polska Sp. z o.o”,. na jej terenie i całkowicie ze środków tej firmy. Kierownictwu i załodze firmy, kapłani i wszyscy parafianie składają serdeczne, staropolskie „Bóg zapłać”.

Powrót do archiwum

Powrót na górę